Diepgaande discussies (dag 7)

Diepgaande discussies

’s Morgens praten we aan de hand van een ingewikkelde tekst over homoniemen: woorden die er hetzelfde uitzien, maar een andere betekenis hebben. Gelukkig hoeven we niet te vertellen waar de tekst over gaat want ik geloof niet dat ik daartoe in staat ben. Daarna proberen we in groepjes van drie leerlingen politiek correcte woorden te vervangen door politiek incorrecte woorden en begrippen. Van een gekleurd persoon wordt een zwarte gemaakt, een persoon met een beperking = een gehandicapte, een etnische zuivering = een genocide, een onderhoudsagent = een schoonmaker, etc.

’s Middags zijn mijn Ierse en Australische klasgenoot aan het begin van de les verwikkeld in een diepgaande discussie over euthanasie en proberen ze ‘oplossingen’ te bedenken voor overbevolking. Ik versta slechts de hoofdlijnen van het gesprek. Als mij gevraagd wordt mijn mening over euthanasie te geven en hoe het in Nederland geregeld is, ben ik blij dat we gestoord worden door een jongeman van, ik vermoed, Indiase afkomst die plotseling de klas binnenkomt. Hij denkt dat hij hier moet zijn maar de docente legt hem uit dat dit een vergevorderde B2-groep is. ‘Wouw’, zegt hij vol bewondering, alsof wij supermensen zijn. En alsof hij op heilige grond staat draait hij zich voorzichtig om en trekt vervolgens zachtjes de deur achter zich dicht. Het ziet er komisch uit. Het herinnert me aan die momenten van vroeger dat je als eerstejaars te laat op school kwam en door de haast per ongeluk een verkeerd klaslokaal met laatstejaarsleerlingen binnenstapte, die duidelijk lieten merken dat je hier niet hoorde en er voor zorgden dat je met het schaamrood op de kaken het lokaal weer snel uit vluchtte.

Diep in mijn hart zou ik op dit moment met die jongen mee willen lopen. Ik voel me niet helemaal op mijn gemak om mee te doen in de diepgaande discussies van deze groep. Gelukkig verandert de docente het gespreksonderwerp. Ze legt uit dat dit één van die jongens is, die blijven steken op niveau A2, B1 (A1 is het laagste niveau, C2 het hoogste) vaak omdat ze niet zoveel taalgevoel hebben en in hun eigen groep blijven hangen. Hierdoor ontwikkelen ze zich niet verder in deze taal. Er wordt even doorgepraat over deze problematiek. Vervolgens ontpopt er zich een discussie over de vraag of, zoals dat op Cavilam gebeurt, het geoorloofd is om op een instituut aan dezelfde cursisten zowel voorbereidingscursussen voor een examen te geven, als examens bij die cursisten af te nemen en dan ook nog eens hun examenwerk na te kijken, zonder dat er een tweede externe examinator aan te pas komt. Het komt ons vreemd voor dat dit nog kan anno 2017. De docente legt uit dat zij zelf nooit het examenwerk van een leerling nakijkt waar zij les aan gegeven heeft. Toch lijkt ons deze gang van zaken nogal fraudegevoelig. Als het imago van een instituut wat opgekrikt moet worden, verhoog je gewoon het slagingspercentage wat! Kleine moeite, groot plezier!

(Nog snel een gedichtje uit mijn duim gezogen voor de liefhebbers)

Verenigd in één taal 

Eén taal die mensen samenbindt

uit alle werelddelen,

waarbij de één de ander vindt,

door met haar woorden te spelen,

die mensen raakt, gesprekken voedt

van wie haar willen doorgronden.

Al zit men fout of toevallig goed

niets wordt snel raar gevonden.