Een wereldreis in anderhalf uur (dag 6)

Een wereldreis in anderhalf uur  

Wauw, wat is dit een bijzondere ervaring! Vanmiddag praten we twee aan twee over de uitdagingen waar onze landen mee te maken hebben. Telkens veranderen we van gesprekspartner. Het voelt als een wereldreis in anderhalf uur. Ik zit eerst naast een Zuid-Koreaan. Hij vertelt me over de problemen in zijn land door de dreiging van Noord-Korea. Alle gezonde jongvolwassen mannen moeten daar verplicht twee jaar in dienst. Buurland China bezorgt Zuid-Korea weer andere kopzorgen door de enorme luchtverontreiniging. Ik vervolg mijn reis naar Australië. Met een Australiër praat ik over de uitdaging van zijn land om de geschiedenis bespreekbaar te maken, het onderdrukken van de Aboriginals, het ‘schandalige’ vluchtelingenbeleid daar en de macht van de steenkoolindustrie waar de regering niet tegenop gewassen is. Er is hierdoor te weinig oog voor het opwekken van duurzame energie. Hierna kom ik in Spanje terecht. Daar is het voornaamste probleem het bij elkaar houden van de verschillende regio’s. De jongeman die tegenover me zit is van mening dat alle Spanjaarden meer in het algemeen belang moeten denken, de rijkdommen  delen en beseffen dat ze samen sterker staan. Ik durf te wedden dat zeker 90 % van de leerlingen hier behoorlijk linksgeoriënteerd is. Zelf haal ik het probleem van de enorm gestegen ziektekosten aan en ik vertel dat onze regering lange tijd bezuinigd heeft op defensie waardoor ons legermateriaal is verouderd en dat hierdoor waarschijnlijk twee militairen om het leven zijn gekomen in Mali. Ik vergeet onze grootste uitdaging voor de toekomst:  Het droog houden van Nederland i.v.m. het stijgen van de zeespiegel. Het is eigenlijk niet nodig om zelf veel te vertellen want mijn gesprekspartners zijn graag zelf aan het woord. Zo krijg ik automatisch hoofdzakelijk de taak van luisteraar toebedeeld. Eerlijk gezegd vind ik dat niet erg want het verveelt geen moment om te luisteren naar al die verschillende verhalen. Ik probeer me goed te concentreren op wat er gezegd wordt en af en toe een vraag te stellen. Het lukt vandaag stukken beter om mijn klasgenoten te verstaan. Geduld is een schone zaak!